ಜನವರಿ ತಿಂಗಳ ಒಂದು ದಿನ ಯಾವುದೋ ಚಾರಣದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣ ಹೆಬ್ಬಾರರು, ಉತ್ತರಾಖಂಡ ಜಿಲ್ಲೆಯ ದೋಡಿತಾಲ್ ಚಾರಣದ ವಿವರ ಹೇಳುತ್ತಲಿದ್ದರು. ನಾನು ಅವರ ಹಿಂದೆ ಬರುತ್ತಲಿದ್ದೆ. ಈ ವಿವರ ಕೇಳಿ ನನ್ನ ಕಿವಿ ನೆಟ್ಟಗಾಗಿ, ಅದರ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿವರ ಕೇಳಲಾಗಿ, ಆ ಚಾರಣಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದೆಂದು ಆಗಲೇ ನಿಶ್ಚಯ ಮಾಡಿದೆವು.
ಹಿಮಾಲಯದ ಸರಹದ್ದಿನಲ್ಲಿ ಒಂದಾದರೂ ಚಾರಣದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಬೇಕೆಂಬುದು
ಬಹುದಿನದ ಕನಸಾಗಿತ್ತು. ಫೆಬ್ರವರಿ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ದೋಡಿತಾಲ್-ದರ್ವಾಪಾಸ್ ಚಾರಣಕ್ಕೆ ಹೆಸರು ನೋಂದಾಯಿಸಿ
ರೂ.೮೫೦೦ ಕಟ್ಟಿದೆವು.
ಮೈಸೂರಿನಿಂದ ಡಾ. ಪ್ರಹ್ಲಾದ ರಾವ್, ಕೃಷ್ಣ ಹೆಬ್ಬಾರ,
ಪ್ರಭಾಕರ, ಮಾಲಿನಿ, ರುಕ್ಮಿಣಿಮಾಲಾ, ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ ಸವಿತಾ, ಶ್ರೀಹರಿ-ಅನನ್ಯಾ ದಂಪತಿ ಸೇರಿ ಒಟ್ಟು
೮ ಮಂದಿಯ ಗುಂಪು ನಮ್ಮ ಕರ್ನಾಟಕದಿಂದ.
ಚಾರಣದ
ವಿವರ
೧೧.೫.೨೨ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಡೆಹರಡೂನ್
ತಲಪಬೇಕು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಜೀಪಿನಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಕಾಶಿಗೆ ಪಯಣ. ಅಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವ್ಯ
೧೨.೫.೨೨ ಉತ್ತರಕಾಶಿಯಿಂದ ಸಂಗಮಚಟ್ಟಿಗೆ
ಜೀಪಿನಲ್ಲಿ ಪಯಣ, ಅಲ್ಲಿಂದ ೮ಕಿಮೀ ಬೆಬ್ರಿಗೆ ಚಾರಣ. ಬೆಬ್ರಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವ್ಯ
೨೩-೫-೨೨ ಬೆಬ್ರಿಯಿಂದ ೧೪ಕಿಮೀ
ದೋಡಿತಾಲ್ ಗೆ ಚಾರಣ. ಅಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವ್ಯ.
೧೪-೫-೨೨ ದೋಡಿತಾಲ್ ನಿಂದ ೫ಕಿಮೀ
ದರ್ವಾಪಾಸ್ ಗೆ ಆರೋಹಣ, ವಾಪಾಸ್ ೫ಕಿಮೀ ದೋಡಿತಾಲ್ ಗೆ ಅವರೋಹಣ.
೧೫.೫.೨೦೨೨ರಂದು ದೋಡಿತಾಲ್ ನಿಂದ
೧೬ಕಿಮೀ ಅಗೋಡಗೆ ಚಾರಣ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಜೀಪಿನಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಕಾಶಿಗೆ.
೧೬.೫.೨೨ ಉತ್ತರಕಾಶಿಯಿಂದ ನಿರ್ಗಮನ
ಈ ಚಾರಣವನ್ನು ಯೂಥ್ ಹಾಸ್ಟೆಲ್
ದೆಹಲಿ ವಿಭಾಗದಿಂದ ಆಯೋಜನೆ ಮಾಡಿದ್ದರು.
ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಪಯಣ
ತಾರೀಕು ೧೦.೫.೨೦೨೨ರಂದು ಬೆಳಗ್ಗೆ
೩ ಗಂಟೆಯ ಫ್ಲೈ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಾವು ೪ ಮಂದಿ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೊರಟೆವು. ಬೆಳಗ್ಗೆ ೭ ಗಂಟೆಗೆ ಬೆಂಗಳೂರು
ಕೆಂಪೇಗೌಡ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣ ತಲಪಿದೆವು. ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆರೇಳು ಜನರಷ್ಟೇ ಇದ್ದುದು. ಇದರಿಂದ ರಾಜ್ಯ
ಸಾರಿಗೆ ನಿಗಮಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ನಷ್ಟ ಎಂದು ಮನಸ್ಸಿಗೆ
ಖೇದವಾಯಿತು.
ಕಾಫಿಹಟ್ಟಿ
ಡಾಕ್ಟರ್ ಪ್ರಹ್ಲಾದರಾಯರ ಕೊಡುಗೆಯಿಂದ
ಕಾಫಿಹಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಲೋಟ ಕಾಫಿ ಕುಡಿದೆವು.
೧೦.೨೦ಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಇಂಡಿಗೋ ವಿಮಾನ ಹೊರಟಿತು. ದಾಕ್ಟರ್
ಕಡ್ಲೆಕಾಯಿ, ಹುರಿಗಾಳು ತಂದಿದ್ದರು. ಬಾಯಾಡಿಸಲು ಆರೋಗ್ಯವಾದ್ದು ಅದಕ್ಕಿಂತ ಉತ್ತಮ ಬೇರೇನಿದೆ? ಅರ್ಧ
ಡಬ್ಬಿ ಖಾಲಿ ಮಾಡಿದೆವು. ೧.೨೦ಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ವಿಮಾನ
ಡೆಹ್ರಾಡೂನ್ ತಲಪಿತು.
ವಿಷ್ಣು.ಇನ್ ಹೊಟೇಲ್
ನಾವು ವಿಮಾನ ಇಳಿದು, ನಮ್ಮ ಲಗೇಜು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ೨ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ
ರೈಲ್ವೇ ನಿಲ್ದಾಣದ ಸಮೀಪವಿರುವ ಹೊಟೇಲ್ ವಿಷ್ಣು ಇನ್ ತಲಪಿದಾಗ ೩ ಗಂಟೆ. ಅಲ್ಲಿ ಊಟ (ಚಪಾತಿ, ಪಲ್ಯ,
ಅನ್ನ ಸಾರು) ಮಾಡಿದೆವು.
ಒಂದೊಂದು ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರಂತೆ
ನಾಲ್ಕು ಕೋಣೆ ಮಾಡಿದ್ದೆವು. ಇಬ್ಬರ ಜಗಳದಲ್ಲಿ ಮೂರನೆಯವರು
ಸೋತ ಕಥೆ
ಊಟವಾಗಿ ನಾವು ರಾಬರ್ಸ್ ಕೇವ್
ನೋಡಲು ಹೋಗುವುದೆಂದು ಓಲಾ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಬುಕ್ ಮಾಡಿ, ರೈಲು ನಿಲ್ದಾಣದ ಬಳಿ ನಿಂತಿದ್ದೆವು. ಅರ್ಧ ಗಂಟೆಯಾದರೂ
ಕಾರು ಬರಲಿಲ್ಲ. ಕಾದು ಕಾದು ಅಂತೂ ಕಾರು ಬಂತು. ಕಾರು ಹತ್ತಿ ಕೂತಿದ್ದೇವಷ್ಟೇ. ಇಳಿಯಿರಿ, ಬೇಗ ಇಳಿಯಿರಿ
ಎಂದು ಚಾಲಕ ಕೂಗಿದ. ಏನಾಯಿತಪ್ಪ ಎಂದು ಆತಂಕದಲ್ಲೇ ಗಡಬಡಿಸಿ ಇಳಿದೆವು. ನೋಡಿದರೆ, ಟ್ಯಾಕ್ಸಿಯವರ
ಒಳಜಗಳ. ಅಲ್ಲಿಯ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ನಿಲ್ದಾಣದಿಂದಲೇ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಹತ್ತಬೇಕಂತೆ. ಓಲಾದವರಿಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶವಿಲ್ಲವಂತೆ.
ಅವರದೋ ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದ ರೇಟು. ಅವರ ಜಗಳದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ
ಎಲ್ಲಿಗೂ ಹೋಗಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಕೋಣೆಗೆ ಬಂದು ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆದೆವು.
ಡೆಹರಾಡೂನ್
ನಗರ ವೀಕ್ಷಣೆ
ಸಂಜೆ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ಕಿಮೀ
ಸುತ್ತಿದೆವು. ಚಹಾ, ಕಾಫಿ ಸೇವಿಸಿದೆವು. ರಾತ್ರಿ
ಊಟದ ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ರಾಜಹಂಸ ಹೊಟೇಲಿನಲ್ಲಿ ಮಾಡಿ ಕೋಣೆಗೆ ವಾಪಾಸಾದೆವು. ಸ್ವಲ್ಪ ಮಳೆಯೂ ಬಂತು.
ಬೆಳಗಿನ ನಡಿಗೆ
ತಾರೀಕು ೧೧.೫.೨೨ರಂದು ಬೆಳಗ್ಗೆ
೫ ಗಂಟೆಗೆ ಎಚ್ಚರವಾಯಿತು. ಎಚ್ಚರವಾದಮೇಲೆ ಮಲಗಲು ಮನಸ್ಸು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ಬೇಗ ಬೆಳಕಾಗುತ್ತದೆ.
ನಿತ್ಯದ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ, ನಾನು ಮಾಲಿನಿ ಎರಡು ಕಿಮೀ ನಡೆದೆವು. ಅಗರವಾಲ್ ಭವನ ರೈಲ್ವೇ ನಿಲ್ದಾಣದ ಇರುವುದು
ತಿಳಿಯಿತು. ಅಲ್ಲಿ ರಿಯಾಯತಿ ದರದಲ್ಲಿ ವಸತಿಗೆ ಕೋಣೆಗಳು ಲಭಿಸುತ್ತವೆ. ಸಮೀಪ (೬೫, ಗಾಂಧಿ ರಸ್ತೆ, ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಚೌಕ್ ಹತ್ತಿರ, ಡೆಹ್ರಡೂನ್,ಸಂಪರ್ಕ
ಸಂಖ್ಯೆ ೦೧೩೫-೨೬೨೨೫೯೭, ೦೯೪೧೦೭೨೮೩೮೪, ಮಿಂಚಂಚೆ:agarwalbhawan61@gmail.com
ಉತ್ತರಕಾಶಿಗೆ ಪಯಣ
೭ ಗಂಟೆಗೆ ಪರೋಟ ತಿಂದು ಹೊಟೇಲ್
ಕೋಣೆ ಕಾಲಿ ಮಾಡಿ ೭.೪೫ಕ್ಕೆ ೨ ಜೀಪಿನಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಕಾಶಿಗೆ ೧೨ ಮಂದಿ ಹೊರಟೆವು. ನಾಲ್ಕು ಮಂದಿ, ದೆಹಲಿ,
ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ, ಗೋವಾ, ಪಂಡರಾಪುರದಿಂದ ಬಂದಿದ್ದರು. ನಮ್ಮ ಜೀಪಿನ ಚಾಲಕ ನವೀನ. ಅವನ ಸಂಪರ್ಕ ಸಂಖ್ಯೆ
(08958663744) ಒಳ್ಳೆಯ ಚಾಲಕ. ಡೆಹರಾಡೂನಿನಿಂದ (೧೪೧೦ ಅಡಿ) ಉತ್ತರಕಾಶಿಗೆ (೩೭೯೯ ಅಡಿ) ಏರಬೇಕು.
ದಾರಿಯೂ ಈಗ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಆಗಿದೆ. ಒಂದು ಪರ್ವತ ಏರಿದರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಇಳಿಯಬೇಕು, ಹತ್ತಬೇಕು ಹಾಗಿರುವ
ಮಾರ್ಗ. ಮಸ್ಸೂರಿ ದಾಟಿ ಸಾಗಬೇಕು. ಊರು ದಾಟುವಾಗ
ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಹೊಲಗಳ ದೃಶ್ಯ ಮನಮೋಹಕ. ಆದರೆ ಅವರ ಕೆಲಸ ಶ್ರಮದಾಯಕ. ಇಳಿಜಾರು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ
ತುಂಡು ತುಂಡು ಹೊಲಗಳು, ಅದರಲ್ಲಿ ಆಲೂಗಡ್ಡೆ, ರಾಜ್ಮಾ ಬೆಳೆಗಳು.
ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಆಡು ಎಂದು
ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಪೀಚ್ ಹಣ್ಣನ್ನು ದಾರಿ ಮಧ್ಯೆ ಒಂದು ಕಡೆ ಕೊಂಡೆವು. ೧.೪೫ಕ್ಕೆ ನಾವು ಉತ್ತರಕಾಶಿ ತಲಪಿದೆವು.
ನಮಗೆ ಕೀರ್ತಿ ಪ್ಯಾಲೇಸಿನಲ್ಲಿ
ವಸತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ೫ ಮಂದಿ ಹೆಂಗಸರು ಸೇರಿಕೊಂಡೆವು.
ಕೀರ್ತಿ ಪ್ಯಾಲೇಸ್ ೨ ವರ್ಷದ
ಹಿಂದೆ ಕಟ್ಟಿದ ವಸತಿ ಗೃಹ. ಆದರೆ ಕೊರೋನಾ ಕಾರಣದಿಂದ ಯಾರೂ ಇದುವರೆಗೂ ಪ್ರವಾಸಿಗರು ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲವಂತೆ.
ಈ ಸಲ ಯೂಥ್ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಏರ್ಪಡಿಸಿದ್ದ ದೋಡಿತಾಲ್- ದರ್ವಾ ಪಾಸ್ ಚಾರಣದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಬಂದಿದ್ದ ವರೇ ಉದ್ಘಾಟನೆ ಮಾಡಿದ್ದಂತೆ.
ಹೊಟೇಲ್ ಕೋಣೆ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. ಬಿಸಿನೀರು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇತ್ತು. ಒಂದು ಕೋಣೆಗೆ (ಇಬ್ಬರು) ದಿನವೊಂದಕ್ಕೆ
ರೂ. ೧೫೦೦ ಬಾಡಿಗೆಯಂತೆ.
ಎದುರಿದ್ದ ಶಾಂತಿ ಹೊಟೇಲಿನಲ್ಲಿ ಊಟ ಮಾಡಿದೆವು. ನಾವು ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ ಊಟ ಖಾಲಿ ಆಗಿತ್ತು. ನಮಗಾಗಿ
ಮತ್ತೆ ಅನ್ನ ಸಾರು ಮಾಡಿ ಬಡಿಸಿದ್ದರು.
ಕೀರ್ತಿ ಪ್ಯಾಲೇಸಿನ ತಾರಸಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತರೆ ಗಂಗಾನದಿಯ ಹರಿವು, ಉತ್ತರಕಾಶಿಯ ನೋಟ ಬಲು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ರಾತ್ರಿಯಂತೂ ವಿದ್ಯುದ್ದಿಪಗಳಿಂದ ಇಂದ್ರನ ಅಮರಾವತಿಯೇನೋ ಎಂಬಂಥ ದೃಶ್ಯ. ಮೋದಿ ಎಂಬವರು ಅಲ್ಲಿ ಪಟ ತೆಗೆಯುತ್ತಲಿದ್ದರು. ಹಾಗೆಯೇ ನಮ್ಮ ಪಟ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದರು.
ಪ್ರವೇಶಪತ್ರ, ಆಧಾರಕಾರ್ಡ್ ಪರಿಶೀಲನೆ ಇತ್ಯಾದಿ ಆಗಿ
ನಮಗೆ ಐಡಿ ಕಾರ್ಡ್ ಕೊಟ್ಟರು. ಬೆನ್ನಚೀಲ ತರದಿದ್ದವರಿಗೆ ಚೀಲ, ಹೊದೆಯಲು ಬಟ್ಟೆ ಕೊಟ್ಟರು.
ರಾತ್ರೆ ೮ ಗಂಟೆಗೆ ಊಟ (ಚಪಾತಿ, ಪಲ್ಯ, ಅನ್ನ ಸಾರು, ಪಾಯಸ)
ಮಾಡಿ ೧೦ಗಂಟೆಗೆ ನಿದ್ರಿಸಿದೆವು.
ಉತ್ತರಕಾಶಿ-ಸಂಗಮಚಟ್ಟಿ
ತಾರೀಕು ೧೨-೫-೨೦೨೨ರಂದು ೫ ಗಂಟೆಗೆದ್ದು
ಸ್ನಾನಾದಿ ಮುಗಿಸಿ ತಯಾರಾದೆವು. ಮುಂದೆ ಎರಡು ದಿನ ಸ್ನಾನವಿಲ್ಲ ಎಂದು ೨ ದಿನಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಿಯೇ ಸ್ನಾನ
ಮಾಡಿದೆ! ೫.೩೦ಗೆ ಚಹಾ. ೬.೩೦ಗೆ ತಿಂಡಿ(ಹೆಸರುಕಾಳು ಕೋಸಂಬರಿ, ಬ್ರೆಡ್, ಕಾರ್ನ್ ಫ್ಲೇಕ್) ತಿಂದೆವು.
ನಮ್ಮ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಬಟ್ಟೆ ತುಂಬಿದ ಚೀಲ ಅಲ್ಲಿ ಕಾರಿಡಾರಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟೆವು. ೩ ದಿನಕ್ಕೆ ಅವಶ್ಯ ಬಟ್ಟೆ
ಇತ್ಯಾದಿ ಬೆನ್ನ ಚೀಲಕ್ಕೆ ತುಂಬಿಸಿಟ್ಟೆವು.
ಬೆಬ್ರದೆಡೆಗೆ
ನಡಿಗೆ
ದೋಡಿತಾಲ್ ಕಡೆಗೆ ನಡಿಗೆ ಸುರುವಾಗುವ
ದ್ವಾರ ಹಾದು ನಾವು ಮುಂದುವರಿದೆವು. ೯.೧೦ಕ್ಕೆ ನಾವು ನಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆವು. ನಮಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರಾಗಿ
ಶ್ರವನ್ ಸಾವಂತ್, ಹಾಗೂ ಮುಖೇಶ್ ಜೊತೆಗೂಡಿದರು.
ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ೧.೩೦ ಗಂಟೆಗೆ ನಾವು ೬ಕಿಮೀ ಕ್ರಮಿಸಿ ಅಗೋಡ ತಲಪಿದೆವು. ಅಲ್ಲಿ ಭರತ್ ಹೋಮ್ ಸ್ಟೇಯಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿ ತಂದಿದ್ದ ಬುತ್ತಿ ತೆರೆದು ಉಳಿದ ಚಪಾತಿ ತಿನ್ನಲು ನೋಡಿದೆ. ಆದರೆ ತಿನ್ನಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ. ಪಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ ಎಣ್ಣೆ ಎರೆಡೆರಡು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಕವರ್ ಹಾಕಿದರು ಚೀಲಕ್ಕೆ ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕಿತ್ತು. ಅಷ್ಟೂ ಎಣ್ಣೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿತ್ತು. ಅವನ್ನೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ದಷ್ಟಪುಷ್ಟವಾಗಿದ್ದ ನಾಯಿಗೆ ಹಾಕಿದೆ. ಖುಷಿಯಿಂದಲೇ ತಿಂದಿತು. ಇನ್ನಷ್ಟು ಪುಷ್ಟಿಯಾಗಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಯಿತು! ಯಾರೋ ಬುತ್ತಿ ತೆರೆದು ಕೂತಿದ್ದರು. ನಾಯಿ ಹೋಗಿ ಬುತ್ತಿಗೇ ಬಾಯಿಹಾಕಿತು! ಅದಕ್ಕೆ ಚಪಾತಿಯ ರಸದೌತಣ!
ಅಗೋಡದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೧೦೦ ಮನೆಗಳಿವೆಯಂತೆ.
೫ ಮತಗಟ್ಟೆ ಇದೆ ಎಂದು ಶ್ರವನ್ ಹೇಳಿದ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತುಂಡು ತುಂಡು ಹೊಲಗಳು ಕಾಣುತ್ತಲಿತ್ತು. ಆಲೂಗಡ್ಡೆ,
ಗೋಧಿ, ರಾಜ್ಮಾ ಅಲ್ಲಿಯ ಪ್ರಮುಖ ಬೆಳೆಗಳು.
ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಮೂಳೆಗಳು ಕಂಡಿತು. ಬಹುಶಃ ಅವು ಹಸುವಿನದ್ದಾಗಿಬಹುದು. ಯಾವುದಾದರೂ ಪ್ರಾಣಿ ತಿಂದದ್ದೋ, ಅಲ್ಲ, ಹಾಗೆಯೇ ಸತ್ತು ಕೊಳೆತು ಹೋದದ್ದೊ ಮಾಹಿತಿ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ.
ಅಲ್ಲಿಗೆ ಆ ದಿನದ ಚಾರಣ ಮುಕ್ತಾಯ. ಅಲ್ಲಿಯ ಕ್ಯಾಂಪ್
ಲೀಡರ್ ಪಂಜಾಬಿನ ತರುಣಿ ನಗುಮೊಗದ ಆಭಾ ಜೋಷಿ. ಬಹಳ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡಳು. ಕಷ್ಟವಾಯಿತೆ?
ಎಂದು ತಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಅತಿಥಿಗಳು ಬಂದವರನ್ನು ಮಾತಾಡಿಸುವಂತೆ ಮಾತಾಡಿಸಿದರು. ಅವರು ನಮಗೆ ಅಪರಿಚಿತರು
ಎಂಬ ಭಾವನೆಯೇ ಬರಲಿಲ್ಲ.
ಸ್ವಾಗತ ಪಾನೀಯ (ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವ ಬುರಾನ(burans)
(ಸಾಮಾನ್ಯ ಹೆಸರು) ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ನಾಮಧೇಯ rhododendron) ಹೂವಿನಿಂದ ತಯಾರಿಸಿದ್ದಂತೆ.) ಪಿಂಕ್ ಬಣ್ಣದ
ದ್ರವ ಕೊಟ್ಟರು. ಯಾವುದೇ ಪರಿಮಳ ಇರಲಿಲ್ಲವಂತೆ. (ನಾನು ಕುಡಿಯಲಿಲ್ಲ) ನಾವು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತ,
ಈ ಮರವನ್ನು, ಹೂವನ್ನು ನೋಡಿದ್ದೆವು. ಸುಮಾರು ೨೦ಮೀಟರ್ ಎತ್ತರ ಬೆಳೆಯುವ ಮರ. ಮರದ ತುಂಬ ಕೆಂಪು,
ಪಿಂಕ್ ಬಣ್ಣದ ಹೂವು. ನೋಡಲು ಚಂದವಾಗಿದೆ. ಬುರಾನ್ಸ್ ಹೂ ಔಷಧೀಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆಯಂತೆ, ಉರಿಯೂತ,
ಮಧುಮೇಹ ವಿರೋಧಿ ಗುಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆಯಂತೆ. ಇದರಿಂದ ಚಟ್ನಿ, ಹಾಗೂ ಪಾನಿಯ ತಯಾರಿಸುತ್ತಾರಂತೆ.
ಸಂಜೆ ೪ ಗಂಟೆಗೆ ಚಹಾ, ಪಕೋಡ (ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ಮಟ್ಟಿ ಎನ್ನುವುದು)
ಸವಿದೆವು. ೫.೩೦ಗೆ ಜೋಳದ ಸೂಪ್ ಕುಡಿದೆವು. ಚಳಿಯ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ ಹಿತಕರವಾಗಿತ್ತು.
ಒಂದು ಗುಡಿಸಲಿನಲ್ಲಿ ಸೋಲಾರ್
ದೀಪದ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರು ಅಡುಗೆಯಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿದ್ದುದು ಕಂಡಿತು. (ಬಹಳ ರುಚಿಕರ ತಿನಿಸನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದರು)
ಅಲ್ಲಿಗೆ ಅಡುಗೆ ಸಾಮಾನು, ಗ್ಯಾಸ್ ಸಿಲಿಂಡರ್ ಎಲ್ಲ ಹೇಸರಗತ್ತೆಯ ಮೂಲಕ ಸಾಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ನಿಮ್ಮ ವಿವರಣೆ, ಒಕ್ಕಣೆ ಬಲು ಸೊಗಸಾಗಿದೆ 👍. ಇನ್ನೊಂದು ಸಲ ಹೋಗಿಬಂದ ಹಾಗೆ ಆಯಿತು
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿಉತ್ತವಾದ ಮತ್ತು ಚೆಂದದ ಛಾಯಾಚಿತ್ರ ಒಳಗೊಂಡ ಲೇಖನ
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿಓದಿ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು.
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ